Het WK in Singapore

Goed, op veler verzoek... deel 3! Toch? Ik moet toegeven, ik heb ietwat verzaakt in het bijhouden van deze verhalen... had ik me toch zo voorgenomen regelmatig eens wat te schrijven. Maar... als raspositivist die ik schijn te zijn; beter laat dan nooit!

Mijn vorige updates waren rond deze tijd in April. Twee maanden geleden. Twee maanden nog maar!? Het voelt alsof ik hier al jaren zit. Zo snel kan het gaan. Dus waarover vandaag updaten? Er is zoveel te vertellen, waarschijnlijk teveel. Ik kan vertellen over het werk hier bij BK, ik kan vertellen over al het reizen, ik kan vertellen over het leven in Singapore, ik kan vertellen over de vriendin die ik hier gevonden heb, ik kan vertellen over het beleven van het WK aan deze kant van de wereld...

Een aangezien ik nu werkelijk op dit moment het onderwerp aan het kiezen ben, wordt het een lekker spontaan verhaal! Hoop ik dan toch. Tromgeroffel.... Shit ik kan niet kiezen, voelt net als in een restaurant... is de ober al bij mij? Nee iemand anders verteld nog hoe hij zijn biefstuk wil... shit ok, nu moet ik toch echt wat zeggen! Eeeeeeeh, WK! En op het moment dat ik het zeg weet ik dat ik wat anders had moeten kiezen. Maarja, je gaat niet meer veranderen he, dat staat zo raar. Herkenbaar, anyone?

Goed, het WK dus! Die andere onderwerpen snijd ik dan wellicht een andere keer nog wel eens aan. En aangezien ik nu werkelijk een klein uurtje overbrug tot de volgende wedstrijd begint, past het wel mooi.
Het WK meemaken in Azie, dat is toch wel wat anders dan thuis. Maar tegelijk voelt het toch ook weer een klein beetje als thuis zijn. Ik denk dat het grootste verschil toch wel de tijd is. De eerste serie wedstrijden hier waren om middernacht, 3 uur en 6 uur (in de nacht ja). Voor de eerste wedstrijd tegen Spanje betekende dit dus 3 uur 's nachts. Gelukkig was het op zaterdag, en zoals sommige van jullie weten ben ik wel iets van het in de nacht leven gewend. Geen probleem dus! Lekker op stap, en behoorlijk vrolijk richting de wedstrijd.
Leuk extra element (en zijsprongetje in het verhaal) is dat dit tevens de eerste keer op stap was met m'n nieuwe vriendin. We hadden lekker gegeten (Spaanse tapas!) waarna we wat vrienden en vriendinnen van Isha (zo heet ze) opzochten. Vervolgens op stap naar Ku De Ta (dat is dat hotel van drie toren met een boot er op, Ku De Ta is de rooftop bar), en rond 3 uur op zoek naar een TV scherm. De keuze valt op Clarke Quay, een redelijk hip gebied met een hoop terrassen rond een plein en wat uitgaansgelegenheden.
Daar aangekomen zag het er al sfeervol uit, en behoorlijk vol. Gelukkig wisten we een tafeltje te bemachtigen en hebben van de wedstrijd genoten!! 5-1 was natuurlijk fantastisch. Om me heen zaten alleen maar Singaporesen en Chinezen, maar het was leuk te zien dat iedereen toch wel degelijk zijn favoriete team had. Gelukkig konden de pro NL Singaporezen en ik een hoop juichen!

Dat eten van die Spaanse tapas beviel wel, dus voor de volgende wedstrijd maar een lekker stukje Kangoeroe gegeten. Australie was aan de beurt. Ik had de tip gekregen dat de Hollandse Club erg leuk was om wedstrijden te kijken, dus hup, middernacht present op de Hollandse Club! Potverdorie, waar komen ineens al die Nederlanders vandaan!? Afgeladen! Gelukkig flink wat schermen, dus het was wel te volgen. De Heineken meisjes waren echter wel local, gelukkig hadden ze de Heineken jurkjes ook in maatje megaklein. Spannende wedstrijd, maar de winst was binnen!

Volgende wedstrijd tegen Chili, gelukkig weer rond middernacht. Maar eerst natuurlijk dineren. Wat zullen we vandaag eens eten... Chili's! Fantastische keuze. Goed eten daar ook trouwens. Wederom Dutch Club (ja de naam verandert nog al eens in de volksmond), dit keer met een aantal collega's. Gelukkig een prima avond met een 2-0 overwinning.

Tussendoor nog een wedstijd van Italie met een Italiaanse collega meegepakt, erg goeie sfeer, en een hoop Italianen werden uit de hoge hoed getoverd. Helaas verloren ze en was het exit Italie...

Nederland was echter wel door! Volgende stop: Mexico. Ik denk dat je het al wel kan raden; ik at die dag Mexicaans! En heb natuurlijk een paar Corona gedronken. Echter denk ik dat ik de drank toch Nederlands had moeten houden... man wat was die wedstrijd spannend! Wederom op de Dutch club, dit keer met Isha en een aantal (oranje) Indiase vriendinnen. Gelukkig konden we uiteindelijk juichen en stond de hele club toch nog weer op z'n kop!

En nu staan we in de kwartfinale... Tot nu toe had het niet mooier kunnen gaan, maar.... ik heb een slecht gevoel over morgen, want wat eten Costa Ricanen!?!?!

Carlo